Δεν ήμουν καλός στο μάθημα της ψυχολογίας. Δεν ήμουν καλός ούτε στην αντιγραφή. Δεν είναι τυχαίο ότι, παρ’ ότι ο διπλανός μου στο σχολείο ήταν αυτό που θα χαρακτήριζες ευγενικά «αετός» (ή, μη ευγενικά, «φύτουλας»), μόλις και μετά βίας κατάφερα να πάρω ένα δεκατεσσάρι σε διαγώνισμα της ψυχολογίας.
Εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται να έχεις κάνει διδακτορικό στο Χάρβαρντ, για να διαγνώσεις «μεταδιακοπιακό σύνδρομο κατάθλιψης» (σίγουρα θα υπάρχει κάτι τέτοιο) σε όσους έχουν επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη και στα τσιμέντα της πόλης μετά τα καλοκαιρινά τους πλατσουρίσματα σε καταγάλανες ακτές κάποιου νησιού, τα τσιμπούσια σε γραφικά ταβερνάκια και τον ύπνο στη σκιά ενός δέντρου, με τα τζιτζίκια να σε νανουρίζουν και το θυμάρι να πλημμυρίζει τη μύτη σου.
Σας ξενέρωσα; Ελπίζω όχι. Μην το βάζετε κάτω: η καλοκαιρινή Θεσσαλονίκη μπορεί να σας προσφέρει χαλάρωση που δεν την είχατε φανταστεί. Και στο "live!" της Κυριακή σας δείχνουμε τον τρόπο για να την αποκτήσετε...Την Κυριακή όμως δεν υπάρχει μόνο "live!" αλλά και οι "Επιλογές" που είναι αφιερωμένες στις αποδράσεις. Αν λοιπόν δεν έχετε πάρει ακόμη τους δρόμους και τα βουνά, ανοίξτε το τεύχος και πάρτε ιδέες. Όταν γυρίσετε, βέβαια, θα χρειαστείτε το "live!" για να προσαρμοστείτε στους ρυθμούς της πόλης.
Αυτά... Και τώρα ρίχνω στην τσάντα μου: μαγιό, πετσέτες, αντηλικό και πηγαίνω για μπάνια στο εξοχικό μου στις Μαλδίβες. Ελπίζω να μην είναι η εποχή των καρχαριών. Με τα περιοδικά θα τα πούμε στις 28 Αυγούστου. Καλό καλοκαίρι...
