Green Lantern Vs. Σκοτεινού Ιππότη

Δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω: Σε ό,τι έχει να κάνει με τα κόμικς είμαι αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν “nerd”. Για περισσότερες από δύο δεκαετίες συλλέγω αμερικανικά κόμικς –σχεδόν κάθε ποιοτικό ή άθλιο- έχει κυκλοφορήσει η “DC Comics”, γνωρίζω όλο το γενεαλογικό δέντρο του Σούπερμαν, του Μπάτμαν, του Φλας και των άλλων ηρώων με τα κολάν του σύμπαντος της “DC” και με τα χρήματα που έχω ξοδέψει για την απόκτηση των τευχών θα μπορούσα να έχω αποκτήσει ένα εξωτικό νησί στην Καραϊβική, να έχω χτίσει μια μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα και να τα κονομάω χωρίς να φοβάμαι μήπως σπάσει κανένας σωλήνας υδροδότησης στον χώρο αποθήκευσης των κόμικς και σε μια στιγμή καταστραφούν έξι-επτά χιλιάδες τεύχη.

Η μεγάλη μου διαφορά, βέβαια, με τους αμερικανούς “nerds” είναι ότι η ζωή μου δεν περιστρέφεται γύρω από τα κόμικς. Ποτέ δεν πιάστηκα στα χέρια με κάποιον επειδή διαβάζει “Marvel” προσπαθώντας να τον πείσω ότι ο Σούπερμαν είναι πιο μάγκας από τον Σπάιντερμαν και κυρίως ποτέ δεν κυκλοφόρησα σε comic convention (πού να τα βρεις άλλωστε;) ντυμένος Μπάτμαν και να την πέφτω σε κοριτσάκια που είναι ντυμένα Ayuzawa Misaki από το “Kaichou wa Maid-sama”. Για να πω την αλήθεια, μια φορά φόρεσα την στολή του “Σκοτεινού ιππότη”. Είχα πάει να την παραλάβω για λογαριασμό ενός φίλου και δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό. Μη ρωτάτε τι έκανα…

Ο λόγος για τον οποίον ο Κρίστοφερ Νόλαν
επέλεξε τον Κριστιάν Μπέιλ για να υποδυθεί τον Μπάτμαν.

Ως καλός nerd δεν θα μπορούσα απουσιάζω από την πρεμιέρα της κινηματογραφικής μεταφοράς του Green Lantern. Άλλωστε, μερικές εκατοντάδες τεύχη του εν λόγω χαρακτήρα αναπαύονται στο αρχείο μου (και παρακαλούν να μην σπάσει ο σωλήνας υδροδότησης). Η ταινία δεν ήταν κακή. Δεν ήταν όμως και αυτή που θα περίμενε ένας οπαδός του “Πράσινου Φαναριού”. Δεν μπορώ να καταλάβω, τι στην ευχή με ξενέρωσε... Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους εργάστηκαν στο τμήμα των ειδικών εφέ. Μετέφεραν εξαιρετικά στο πανί το σύμπαν του “Green Lantern”. Οι κόσμοι ήταν υπέροχοι, τα ψηφιακά κοστούμια εντυπωσιακά και οι –επίσης- ψηφιακοί χαρακτήρες όπως ακριβώς τους περίμενες. Τότε; Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν τελικά ο Ράιαν Ρέινολντς που ήταν λίγος για να υποδυθεί τον Χαλ Τζόρνταν. Ίσως ήταν το σχετικά άνευρο σενάριο. Επειδή όμως οι “Φύλακες του σύμπαντος” κατασκεύασαν στην ταινία ένα κίτρινο δαχτυλίδι το οποίο δεν χρησιμοποιήθηκε πουθενά, εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οδηγούμαστε για δεύτερη ταινία. Ελπίζω ότι εκεί θα έχουν ξεπεραστεί οι παιδικές ασθένειες…

Υ.Γ. Μαύρα χάλια ο Captain America…