Την πρώτη θέση ανάμεσα στα καρναβαλικά πάρτι κέρδιζαν με διαφορά αυτά που διοργάνωνε η Λέσχη Προσωπικού ΟΤΕ (παιδί υπαλλήλων γαρ), ως επί το πλείστον στη “Θεσσαλονικιά” και στη “Νεράιδα”, που ήταν τα top νυχτερινά κέντρα της εποχής. Η μεγάλη ατραξιόν της βραδιάς -για τα υπόλοιπα παιδιά- ήταν οι μάγοι και οι ταχυδακτυλουργοί. Για μένα, ήταν οι πιο ηλίθιοι άνθρωποι στο σύμπαν. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι μπορεί να έχει κάποιος την ικανότητα να βάλει στη χούφτα του μία χαρτοπετσέτα και να τη μετατρέψει σε χιλιάρικο και, αντί να πάρει έναν πάκο χαρτοπετσέτες και να τις κάνει δεσμίδες χαρτονομισμάτων, κάθεται και κάνει κόλπα σε αναψοκοκκινισμένους από το τρέξιμο και τον χορό πιτσιρικάδες. Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια, για να καταλάβω ότι η όλη διαδικασία ήταν απλώς ένα κόλπο και ότι η δημιουργία πλαστών χαρτονομισμάτων ονομάζεται παραχάραξη και διώκεται ποινικά ως κακούργημα.
Fast forward στο σήμερα. Στην πόλη βρίσκονται μερικοί από τους καλύτερους μάγους και ταχυδακτυλουργούς του πλανήτη. Αν νομίζετε ότι το μόνο που κάνουν είναι να βγάζουν περιστέρια από καπέλα ή να κάνουν κόλπα με χαρτιά της τράπουλας, είστε γελασμένοι. Ως περιοδικό πόλης, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε την ευκαιρία να κάνουμε θέμα το θέαμα. Το παρακολουθήσαμε και σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Εμένα άλλο με απασχολεί: πώς θα “ψήσω” έναν από τους μάγους να μου μάθει πώς να μετατρέπω χαρτοπετσέτες σε πενηντάευρα;
