It's a book affair

Διαβάζω τρία-τέσσερα βιβλία τη χρονιά και στεναχωριέμαι που δεν έχω χρόνο για περισσότερα. Το ένα -παραδοσιακά- θα το “ξεπετάξω” την εβδομάδα των διακοπών. Θεωρώ πως δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να την αράξεις σε μια ξαπλώστρα -μετά το μπάνιο- και να “ταξιδέψεις” στις σελίδες ενός βιβλίου (αρκεί, φυσικά, να μην υπάρχουν κοντά σου παιδάκια που τσιρίζουν και λαδωμένοι μποντιμπιλντεράδες που παίζουν ρακέτες). Και αργά το απόγευμα, χορτάτος πνευματικά, να πάρεις τον δρόμο για το γειτονικό ταβερνάκι, ώστε να χορτάσεις και την πείνα σου. Το καλοκαιρινό βιβλίο έχει την προσοχή που του αξίζει. Τα υπόλοιπα βιβλία τα λιβανίζω καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Λίγες σελίδες το ένα βράδυ, λίγες σελίδες το επόμενο...

Πριν από μερικές ημέρες, αποφάσισα να βάλω σε τάξη το αρχείο μου. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι τα δημοσιευμένα κείμενά μου έχουν τον όγκο που καταλαμβάνουν τέσσερις-πέντε τόμοι μιας εγκυκλοπαίδειας. Δέκα σελίδες την εβδομάδα επί πενήντα δύο εβδομάδες τον χρόνο επί δέκα χρόνια. Σύνολο: πέντε χιλιάδες διακόσιες σελίδες. Κι όμως, όσο εύκολο θεωρώ πλέον (δεν ήταν πάντα) το να γράψω ένα κείμενο για ένα έντυπο τόσο δύσκολη πιστεύω ότι είναι η συγγραφή ενός βιβλίου. Και το διαπίστωσα οικτρά στην πράξη. Επί χρόνια προσπαθώ να ολοκληρώσω το βιβλίο μου (έχω γράψει γι’ αυτό σε παλαιότερη ανάρτηση), αλλά χωρίς επιτυχία. Μέχρι να το δω στις προθήκες των βιβλιοπωλείων θα περάσουν πολλά χρόνια (κι αυτή είναι η αισιόδοξη πρόβλεψη). Ευτυχώς, το project “παραμύθι” προχωρά με γοργούς ρυθμούς...

Στο “live!” της Κυριακής (που θα κυκλοφορήσει εκτάκτως το Σάββατο) ετοιμάσαμε αφιέρωμα για την 8η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (από τις 5 έως τις 8 Μαΐου), ώστε να ξέρετε πού να πάτε και τι να δείτε.